ผมเองทำงานอย่างหลายชิ้น มุ่งหาแต่เงิน เงินอะไรก็ได้ 5 บาท 10 บาท ดูเหมือนงานจะยุ่งนะ แต่ไม่ได้ทำให้รวยอะไรมากมาย บางครั้งงานก็ยุ่งมาก บางครั่งก็มีเวลามานั่งคิดว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ผมพยายามหาเหตุว่าอะไร ที่ทำให้เรามาถึงจุดนี้ เรื่องนี้เหมือนเรื่องง่ายๆนะ โชคดีที่ผมคิดออกก่อน
เมื่อวันก่อนผมไปนั่งทานข้าวแล้วได้คุยกับเจ้าของร้านค้า เขาขายรถเข็นลาบส้มตำ จนเขามีเงินเช่าตึกแถวเปิดร้าน เรานั่งคุยกันบ่อยนะ เหมือนจะไม่มีอะไรคุย เขาเล่าว่าเขาอยากจะหาอะไรมาขาย อยากเพิ่มเมนูอาหารให้มากขึ้น ผมก็ได้แต่นั่งฟัง
คือตอนนั้นผมคิดออกแล้วไง คิดออกสักระยะหนึ่งแล้ว ในระหว่างที่เขากำลังคุยว่าอยากเพิ่มเมนูนั่นนี่โน่น ผมก็ถามกลับว่า พี่โตมาจากอะไร แกตอบ เมนู ลาบส้มตำ รถเข็น ผมเลยบอกว่า พี่อย่างไปทำอะไรเพิ่มเลย ไปทำส้มตำ ไปทำลาบนี่แหละ แต่ทำให้มันดีขึ้น ให้มันอร่อยขึ้น ให้คนต่อคิวมาซื้อ มันง่ายกว่าไปคิดเมนูใหม่ตั้งเยอะ และไม่ต้องสต๊อกวัตถุดิบ อะไรเยอะแยะ แต่เขาคงไม่เชื่อผมหรอก
เขียนมาถึงตอนนี้ผมก็กลับมาเล่าเรื่องของตัวเองบ้างผมมีเงินเปิดร้านเพราะว่าไปทำป้ายขนาดใหญ่ของค่าย VIVO มา
ที่นี้ผมกลับมาถามตัวเองว่า มันดีหรือที่เราทำงานสาระพัด ยัดอ็อฟชั่นเต็มไปหมด แต่สุดท้ายอะไรที่เป็นรายได้หลักเมนๆ กลับไม่มีเลย ผมเลยคิดในใจ อยากหยุดทำอย่างอื่นสักพัก แล้วมาโฟกัส กับงานที่ทำให้เราเกิดดีกว่า เพื่อจะมีเงินเหลือๆ ให้เกิดหลายรอบ