เคยไหมที่มี เรื่องที่คุณอยากเขียน โดนโฉบไปเขียนก่อนต่อหน้าต่อตา
ตั้งใจไว้แล้วว่าจะเขียนเรื่องนั้นบังเอิญลงไปซื้อ เอ็มร้อย (M-150)
ที่ 7-11 ความที่เป็นบล็อกเกอร์ นั้นจะไม่พยายามเขียน เรื่องเดียวกัน แม้จะเป็นเรื่องที่ใหญ่ น่าสนใจ ก็ไม่เอา
นั่นเป็นความแปลกของ บล็อกเกอร์ไทยหลายๆ ท่านๆ คือการไม่อยากลิงค์มาหาบทความ ที่ตนอ่านพบ
อย่าลังเล ถ้าหากจะเขียนเรื่องเดียวกันที่คิดว่าเป็นประโยชน์ ต่อคนอ่านบล็อก
หากคุณคิดว่าข้อความนั้นเป็นประโยชน์ เขียนไปเหอะ อย่าช้า
การเขียนเรื่องซ้ำนั้น ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร เรียกว่าเอากึ๋นมาวัดความเป็น บล็อกเกอร์ กันเลย
5 วิธีที่จอห์นจะแนะนำมีดังนี้
1.ถ้าว่าเรื่องนั้นถูกเขียนแล้ว ให้วิเคราะห์ บทความของ บล็อกเกอร์ ท่านนั้น
ว่ายังมีข้อ บกพร่อง หรือหล่นหายในประเด็นได้บ้างเช่น บล็อกเกอร์ โป้ง บอกว่า ติ๋มมีแฟน แล้ว
ให้ไปสืบมาว่า แฟนติ๋ม ใช้รถอะไร ใช้ 95 หรือ แกซโซฮอลล์ การลงข้อมูลในเชิงลึก
จะทำให้คนอ่านบล็อก เห็นถึงความทุ่มเท ของคนเขียน บล็อกได้เป็นอย่างดี
2.ถ้าว่าเรื่องนั้นถูกเขียนแล้ว จากต้นฉบับเดียวกัน เนื้อหาเดียวกัน อาจจะเป็นงานแปล ก็ได้
ให้เราใส่ความเห็นและทัศนะคติ ลงไปให้คนอ่าน บล็อกทราบว่า เราก็มีความเห็นต่อเรื่องนั้นๆ
ไม่ใช่ว่า Copy มาโพส อย่างเดียว การแสดงความเห็นหรือทัศนคติ
ต่อบทความในเรื่องเดียวกัน เรียกว่าวัดกึ๋น บล็อกเกอร์ กันเลยทีเดียว
3.การดัดแปลงสำนวน ด้วยความความความสามารถเฉพาะ ตัวของคุณนั้น
สำนวนส่อการศึกษา การเขียนบล็อกไม่ต้องเรียนสูงมากมาย
เพียงแต่ คุณเลือกใช้ ท่วงทำนอง จังหวะที่ชัดเจน บทชกต้องชก บทถอย ต้องถอย เหมือนนักมวย
เรียกว่า เล่นกับคนอ่าน ให้เวียนหัวไปเลย
4.อย่าอายที่จะอ้างไปถึง ต้นฉบับ เสน่ห์ของบล็อกอยู่ที่การ เชี่ยมโยงเอกสารเข้าหากัน
เหมือนการเขียน วิทยานิพนธ์ เค้าก็อ้างอิงจากหลายๆที่ กว่าจะได้ออกมา 1 เล่ม
เช่น แพทบอกว่า อั้มหน้าเหี่ยว เก่งก็ย้ำว่า อั้มหน้าเหี่ยวไม่พอ แถมยังมีสิว และใช้ ครีมกวนอิม เป็นประจำ
การเขียน เรื่องแนวนี้ จะทำให้ คนอ่านทราบว่า คนเขียนบล็อกนั้น มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนั้น ลึกเพียงใด
5.ถ้าคนที่เขียนคนแรก เขียนบล็อกเรื่องนั้น ได้วิเศษ นิยมแล้ว ไม่มีที่ติ ก็ทำลิงค์ไปแทน
โดยไม่ต้องดัดแปลงให้เสียของ
การเขียนเชิง สอดแทรก ทัศนะคติลงไปจะทำให้ บล็อกเราแตกต่าง แม้จะเขียน เรื่องเดียวกัน
การเขียนบล็อกแนวนี้ ไม่ใช่เรื่องยากจะยากอะไรในเมื่อ มีคนหาข้อมูลร้อนๆ ให้คุณแล้ว
ที่เหลือ จับมาทำต้มยำแค่นั้นเอง 🙂
Comments are closed.