ผมยังจำภาพตอน 7 ขวบได้ติดใจ
ไอ้เต๋า พี่ชายผมเองมันทำผิดอะไรสักอย่าง..
จอห์นเอาแต่วิ่งตามมันไปจะไปเต๊ะมัน..
มันวิ่งไป วิ่งๆไป จนความเร็ว ประมาณ 30 กม. ต่อชั่วโมง
แล้วมันยกเท้าขึ้นมา ..
ผมเบรกไม่อยู่วิ่งไปชนตีนมัน อย่างจัง!!
ความเร็วขนาดนั้นยอมรับว่าผม เจ็บยอด อกมาก
…..
จนถึงทุกวันนี้ ผมยังตั้งคำถามว่ามึงผิด และมาเต๊ะกูทำไม..
แถมยังเจ็บมากอีก…
ถ้ามันเต๊ะเมื่อหยุดอยู่กับที่ผมเองก็คงไม่เจ็บมากขนาดนั้น
แปลว่า แรงวิ่งของผม ทำให้ผมเจ็บมากกว่าเดิมเสียอีก
เต๋ามันทำให้ผมคิดได้ในวันนี้..
การสู้กับ google ผมวิ่งตามมัน แล้วรอให้มันเต๊ะสวนกลับมา
วันนี้จอห์นเลือกที่จะวิ่งหนีมัน ให้มันวิ่งตามมาแล้วเต๊ะสวนกลับไป ทั้งๆที่ผมนั่นแหละผิด
ดูสิเรื่องในครอบครัวยังสอนผมได้เสมอๆ
เมื่อเช้าเอาเชค google ไปขึ้นยังต้องเอาเงินไปเคลียร์ให้กับคนที่เต๊ะผม เมื่อตอนเด็กอีก ตั้ง 1,000 🙁
เลิกวิ่งตาม google ให้ google วิ่งตามเราดีกว่า
อยากตามมาก็ตาม ไม่งั้นกรูไปและ ได้แต่บอกตัวเอง
เพราะผมเหนื่อยที่จะวิ่งตามมันมาโดยตลอด4 ปีที่ผ่านมาของผม
Comments are closed.