เป็นเรื่องที่น่าสนใจว่าพฤติกรรมแปลกๆ ว่าทำเพื่ออะไรอยากจะบอกว่าเพื่ออะไร
หมกมุ่นอยู่กับ Search เพื่ออะไร เพราะมันเป็นทางที่เราได้เลือกแล้ว
ทรมานตัวเองทำไม คำตอบคือการทดสอบความอดทนของตัวเองว่าร่างกายทนไหวไหม..
แล้วขีดจำกัดมันอยู่ตรงไหน หรือจะดับอนาถบล็อกเกอร์หนุ่มตายหน้าคอมฯ…
ค้นหาทำไม ทำลายมันทำไม ถ้าไม่หาคำตอบแล้วใครจะตอบให้ ในร้านหนังสือหรือ
เจาะมันทำไม ถ้าฉันไม่เจาะก็มีนักเจาะที่ไม่แสดงตัวอยู่แล้ว …
เกรียนแตกเพื่ออะไร ก้าวร้าวเพื่ออะไร เรากล่าวคำหยาบน้อยมาก ส่วนมากเราจะเล่นแบบเสียดแทงมากกว่า เพราะการด่าแบบตรงๆ ไม่ช่วยให้เราพัฒนาสมองด้านการคิดคำ
คิดเองเออเองเพื่ออะไร คิดเสียว่าอ่านความเห็นส่วนตัว
เคยคิดผิดบ้างใหม บ่อยๆ ไป แล้วถูกก็บ่อยไป …
เขียนบล็อกเพื่ออะไร เพื่อฝึกการใช้สำนวนเท่านั้น ลองนึกดูเล่นๆว่าเขียนมันทุกวัน
ปลายปากกาจะตวัดแบบไหน… ฝืดบ้างพริ้วบ้าง..ก็คนเขียนนิ
ล้มเหลวเพื่ออะไร ล้มเหลวเพื่อจะได้รู้ว่าล้มเหลวเพราะอะไร
สำเร็จเพื่ออะไร เพื่อที่จะสำเร็จโดยคนอื่นไม่รู้ว่าฉันเคยล้มเหลวเรื่องอะไร
เชื่อสิว่าต้องมีคงตกลงจุดเดียวกับฉันที่เรียกว่าล้มเหลว ถนนเส้นเดียวกันนี่
ตกหลุมก็คงเป็นหลุมเดียวกัน
ก็แค่อยากรู้ว่าเราทำได้แค่ไหน ถ้าทำไม่ได้ก็ถือว่าได้ทำดีที่สุดแล้ว..
จะเป็นคนแบบนี้อีกนานใหม…
การสูบบุหรี่ อย่างน้อยก็ถือว่าฉันยังมีลมหายใจ…
ผีสูบบุหรี่ไม่ใด้เพราะดูดไม่เข้าไม่มีลม
เขียนไรว่ะอ่านยากจัง … ไม่รู้อะก็เขียนไปเรื่อยๆ ดีกว่าไม่อับบล็อกเดียวจะติดนิสัย..
Comments are closed.