เพื่อนบางทีสถานที่ที่เราอยู่… ก็เข้าไปไม่ถึงเขาหรอก…
จอห์นบ่นกับพ่อว่าจะซื้อเครื่องสูบน้ำทำไม ในเมื่อใช้แค่ปีละครั้งในการทำนา..
พ่อลองหักต้นทุนเครื่องสูบน้ำออกสิพ่อว่าขายข้าวพ่อจะเหลือเท่าไหร่..
ผมบ่นอย่างหัวเสียเมื่อต้องจ่ายเงินซื้อของที่คิดว่า ไร้ประโยชน์….
ผมไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าผมมีที่นาเท่าไหร่.. จนเมื่อผมได้เหยียบลงไป..
ผมไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าการที่ข้าวขาดน้ำ มันจะมีสภาพอย่างไร….
คาโอริกำลังมาสำรวจหลัก สปก. มั้งว่าจอห์นมีที่เท่าไหร่…
พ่อดูจะมีความสุขมากเพราะเจ้าเครื่องสูบน้ำที่ว่าบันดาลฝนให้พ่อ
ผมเองก็พึ่งเข้าใจว่าความแล้งที่พ่อกล่าวถึงมันคืออะไร…
พ่อมีสายเลือดชาวนาคงทนเห็นข้าวล้มตายไปไม่ใด้…
ผมเองก็อีกคนที่อยากเห็นรอยยิ้มของพ่อ…
ผมเข้าใจแล้วครับ….
Comments are closed.