สตูดิโอ อันแสนว่างเปล่า
พยายามตอบตัวเองเหมือนกันในวัยที่ย่าง 30 อีกไม่กี่วัน คำถามที่ได้ยินบ่อยว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน
การที่จะรักใครก็ไม่ยาก ไม่ได้สเปคสูงเหมือนคอมพิวเตอร์ที่ต้องการ
สิ่งที่ต้องการที่สุดคือคนที่เข้ากับเราได้ ใช้เวลาหามานานมาก แต่ที่พบคือ เมื่อรู้จักแล้วกลับไม่เป็นอย่างนั้น
เคยสงสัยเหมือนกัน ทำไมพ่อเลือกแม่ ทั่งที่ทำกับข้าวแสนเค็ม แถมยังขี้โวย
คำตอบของพ่อง่ายมาก แต่งกับใครก็แต่งไปเถอะ แม้เป็นคำตอบง่ายๆ แต่พ่อกับแม่ก็อยู่ด้วยกันมาเกือบ 40 ปี
ผมสงสัยในตัวเอง ว่าถ้าผมเจอแบบนี้ผมจะทนได้ใหม … นั่นเป็นเพราะคำตอบที่ผมตั้งไว้ก่อนนั่นเอง
ถึงตอนนี้ผมเริ่มตอบตัวเองได้แล้วว่าคนที่ผมปรารถนาที่สุดเป็นแบบใด..
แม้ไม่สมบูรณ์แบบ ก็คงพอๆกับตัวเรานั่นแหละ ที่ไม่ได้ดีเสมอไป..
Real loves เพราะความรักที่เกือบสมบูรณ์แบบหายากพอๆกับคนที่เข้ากับเราได้ … ไม่นานหรอกจอห์น
Comments are closed.