Blog Tips หลีกเลี่ยงการทะเลาะกับคนอ่าน

Author:

สวัสดีในวันอาสาฬบูชา ผมเองคงไม่มีได้เวียนเทียนแน่แท้ เพราะไม่มีเพื่อนไป
ผมเองเก็บเหล้าไว้กลมหนึ่ง กำลังคิดว่าในวันนี้จะกินดีหรือไม่..
เนื่องจากกังวลว่าเมื่อ ออกพรรษาแล้วกลัวเหล้าจะเสียนะครับ…

เข้าเรื่อง บล็อกดีกว่านะครับจอห์นเองมีโอกาสเขียนเรื่องต่างๆ ลงบล็อกมากมายหลายๆ เรืองครับ
และมีเพื่อนให้ความกรุณา มาแสดงความในมุมมองที่ ต่างกันออกไป ความจริงแล้ว
บล็อกนั้นก็คลายเว็บบอร์ดนั่น แหละ คือมีคนตั้งกระทู้ มีคนแสดงความเห็นมีคนตอบ

แต่คุณจะเห็นชัดเจน ว่าเวลาเขียนบล็อกเรื่องนั้น ผมไม่ใด้มาหาคำตอบนั้น แต่ผมมาเพื่อจะนำเสนอ

จอห์นพบว่า เมื่อมีความเห็นที่ไม่ตรงกันส่วนหนึ่ง จากเรื่องที่เราเขียนในบล็อกนั้น
บล็อกเกอร์เองมีอำนาจเต็มที่ ที่จะลบหรือ อนุมัติ ความเห็นนั้น

ซึ่งคนอ่านบล็อกก็เข้าใจตรงกันว่า ถ้าหากความเห็นนั้นไม่ต้องกันก็ต้อง ยอมรับกติกา ของบล็อกนั้น
นะครับ ว่าเขาจะอนุญาตให้แสดงใหม…. และที่สำคัญคนอ่านไม่สามารถไม่สามารถโพสตอบโต้เราได้ครับ
นอกจากไปเขียนที่บล็อกตัวเอง..

แต่บล็อกเกอร์ส่วนใหญ่นั้น ยอมรับความเห็นที่เป็นประโยชน์ครับ  แม้บางทีมันจะขัดหูขัดตา
แต่เราเลือกที่จะปล่อยครับ

เช่นวิธีคิดแตกต่างที่เป็นประโยชน์ต่อคนอ่าน แม้จะเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องเท็จ ที่คนแสดงความเห็น
ไม่ลึกซึ้งโชว์ภูมิ บล็อกเกอร์ส่วนใหญเรารับได้ครับ นั่นเป็นเพราะว่าเราอยากให้คนอ่าน ได้ประโยชน์จริงๆ

แต่บล็อกเกอร์คุณควรระลึกไว้ดังนี้ เมื่อมีความเห็นต่าง กับสิ่งที่คุณกำลังเขียน

  1. คุณมาเพื่อจะเขียน คุณเหมือนครูที่มาเพื่อสอนศิษย์  แล้วมีลูกศิษย์ บอกว่าไม่จริงค่ะ
    ขวัญ อุษาสรานี ไม่ใด้ไปกับกอล์ฟ ซะหน่อย เขาไปกับ จอห์น เรดเตอร์ต่างหาก
    สิ่งที่คุณต้องทำ ไม่ใช่ว่า ไล่นักเรียนคนนั้นออกนอกห้อง
    แต่ จงให้เขาดูหนังสือดาราเดลี.. พร้อมทั้งแสดงรูปถ่าย… และให้นักเรียนในห้องตัดสินเอง
  2. อย่าโต้เถียงกันกับคนอ่านบล็อกผ่าน คอมเม้นท์ เกิน 1 ครั้ง เพราะคนอ่านจะจับได้ว่า คุณเสีย self
    และอยากจะชนะมากเกินพอดี
  3. หยุดตอบโต้ และ มาเขียนเรื่องใหม่ ให้ข้อมูลแน่นปึก แล้วยัดให้คนอ่านดูด้วย สถิติ ด้วยอะไรที่อ้างอิง
    ได้อาจจะเป็นกราฟ หรือเป็นรูปภาพ แทนที่จะกล่าว เป็นคุ้งเป็นแคว บางอย่างสถิติจะบอกเราได้ชัดเจน
    และคุณจะเหนื่อยน้อยลง เช่น ทำแบบนี้ไม่ใด้เงินหรอกจอห์น หนูก็อย่าไปเถียงกับเขานะลูก

          

           แต่เอาเช็คฟาดหน้ามันไปเลย

  4. หากพบว่าสิ่งที่คุณเขียนผิดไป ให้น้อมรับแต่โดยดี และลดข้อผิดพลาด ในครั้งต่อไป เรียกผิดเป็นครู
แต่ต้องเป็นสำนึก ระลึกได้ ไม่ใช่ว่าผ่านการโต้เถียงจนต้องงัดไม่เด็ดสุดท้ายมาชนกัน
โดยการตรองดูด้วยเหตุผล ในความเห็นแรกๆ ของการขัดแย้ง

 5. การตอบโต้รุนแรง หัวชนผา ไม่ใด้ทำให้คุณชนะ แต่คุณจะเสียคนอ่านคนนั้นไป แต่จงโน้มน้าวให้เขาเชื่อ
โดยเหตุผล ในหัวข้อโพสต่อไป ที่สำคัญคุณจะไม่เสียแฟนบล็อกคนนั้นไป …

อย่างไรก็ดี บล็อกเกอร์ ก็ไม่ใด้ถูกเสมอไป แต่เชื่อเถอะ ถ้าพูด 100 ถูก 80 ก็ยังได้เกรด A ไม่ใช่หรือ…
สมัยเรียนนะจำได้ปะ

หน้าที่ของบล็อกเกอร์ ก็เหมือนคนเดินเรื่อง หากพบว่า ความเห็นนั้นไม่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่น คุณลบไปก็ได้
อย่าไปแก้ไขความเห็นเขาให้ถูกใจคุณ .. เขาจะรู้สึกเสียหน้า เขาจะหาทางเอาคืนทุกวิธีทาง
อาจจะ บอมส์ Adsense คุณได้ง่ายๆ
เสน่ห์ของบล็อกก็อยู่ที่การแสดงความเห็นนี่แหละ หลายคนไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องเท่าไหร่
เข้ามาอ่าน ความเห็นเสียมากกว่า ถ้าเรื่องนั้นโดนมากๆ ผมตามไปแสดงความเห็นแน่นอน..

บล็อกเกอร์ ก็เหมือนนางแบบ บนเวที สายตาจะไม่วอกแวก มองไปข้างหน้า จิกตาไว้ก่อน..
ประมาณว่า มาสิ จะสะกดให้อยู่หมัดเลย…

จำไว้ทะเลาะกันมีแต่เสียกับเสีย แต่ให้พื้นที่บล็อกนั้น เป็นที่แชร์ประสบการณ์กัน
ผ่านความเห็น
จะดีกว่า ชื่อมันก็บอกอยู่แล้ว ว่า Comment (แสดงความเห็น) ไม่ใช่เวทีมวย

ถ้ามีใครมีความเห็นต่างก็ไม่แปลกสักหน่อย ก็คุณเจือกไปขอความเห็น …

Comments are closed.