ผมกลับมาที่อุบลแล้วครับ ที่บ้านโนนศาลาที่รักของผม
แม่บอกว่าออฟพิศ จอห์นเปียกฝนบ่อย ๆ พ่อกับแม่ช่วยย้ายออฟฟิศ
มาไว้ใต้ต้นมะขาม บอกว่าให้มานั่งที่นี่ จะแถมพัดลมให้อีกตัว
ผมเคยเปรยๆกับแม่ว่าถ้าผมมาอยู่ที่นี่ผมจะจัดหน้าบ้านให้สวยๆ ให้มีน้ำตกมีต้นไม้
มีดอกไม้เยอะๆ
ผมกลับมาต้องแปลกใจแม่เล่นแขวน ดอกกล้วยไม้เสียเยอะ
ชักจะหลุดคอนเซปท์ ผมแล้วแม่ ผมว่าเราเรียกช่างหน่องดีไหม เสียเงินเท่าไหร่ก็ได้ให้มีสวนสวยๆ
ผมเคยบอกพ่อว่า อยากมีต้นจำปาต้นใหญ่ๆ ผมจะนั่งตรงนั้น ดมกลิ่นดอกไม้
และทำงานไปด้วย
ผมกลับมาก็พบกับกิ่งจำปาเหียวๆ ใบใหญ่ๆที่ผมอยากปลูกตรงกระถาง
เวลาคุยกันเหมือนเราคุยกันเล่นๆ แต่พ่อกับแม่ฟังความคิดของผมเสมอๆ…
นี่แหละที่ทำให้ผมอยากกลับบ้านไปหาคนที่ผมรัก
Comments are closed.