ขึ้นชื่อว่าความเหงา มันคงไม่เข้าใครออกใคร วันนี้ผมเองก็เป็นเหมือนทุกวัน ไปกินข้าวคนเดียว
กินเหล้าคนเดียว ผมเองติดนิสัย กินข้าวก็ต้องหยิบหนังสือพิมพ์มาอ่าน เพราะคู่สนทนาผมไม่มี
ยิ่งได้ข่าวว่าเพื่อนกำลังตั้งวงก็ทำให้คิดถึงบรรยากาศดีๆ มากกว่าอยู่คนเดียว ในกรุงเทพฯแบบนี้
ทำให้คิดถึงบ้านขึ้นมาเหมือนกัน เพราะอย่างน้อยก็ยังมีคู่สนทนา
สุดท้ายคงไม่มีอะไร นอกจากฝากหนัง เรื่อง ปัญญา เรณู ให้ช่วยพิจารณา ที่ทีมนักแสดงเป็นเด็กอุบลฯ
ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าสนุกใหม เพราะยังไม่ใด้ดู พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์แล้ว ใครที่มีความรักก็ขอให้มีความสุขมากๆ
เพราะคุณเองไม่มีทางรู้หรอก ว่าความสุขจะอยู่กับคุณนานแค่ไหน… รักนะจุบๆ
Comments are closed.