สุวรรณภูมิยังยิ้มได้

มีโอกาสได้ส่งใครคนหนึ่ง กลับบ้านตอนดึก ครั้งแรกที่ผมกลับไปสนามบินหลังจากที่สนามบินโดนยึด
จากกลุ่มพันธมิตร ทุกอย่างดูปกติ พบชาวต่างมากเหมือนเดิม พบการจัดระเบียบบันไดเลื่อน ที่ปิดไว้เหมือนเดิม
การเรียก texi ทำได้ที่ชั้น 4 และลงมาชั้นหนึ่งจะโดนเก็บค่าโดยสารแบบเหมา เพราะเหตุใดแค่ชั้นแค่นี้ จึงมีมาตรฐานที่ต่างกัน..
นี่ละมั้งสิ่งหนึ่งที่มันยังไม่เปลี่ยน

การเดินทางของคาโอริเริ่มแล้ว และยังแอบเอาเสาวรส มะม่วง มังคุดแอบใส่กระเป๋าเดินทางไป -*-
เพราะว่าเคยทำสำเร็จมาแล้ว…

สุวรรณภูมิยังยิ้มได้ ผมพบรอยยิ้มของการจากลาหลายๆคน แต่เขายังยิ้มได้ เพราะว่าเค้าจะกลับมาพบกันใหม่..
ถ้าต้องจากกันก็ควรต้องรีบไปไม่ใช่เหรอ .. จะได้รีบกลับมา สุวรรณภูมิ จึงเต็มไปด้วยความหวัง พลัง ที่ผู้คนฝากไว้ ทั่วโลกอย่างน่าประหลาด…

ย้อนกลับมาหมอชิต การเดินทางของผมไปกับรถทัวร์ชั้น 1 มาตราฐานต่ำ ราคาเกินมาตรฐาน
กำลังจะเริ่มขึ้น กว่าเจ้านายจะให้ลางานตามมาตรฐานของกฏหมายก็เล่นเอาใจหายใจคว่ำ..

ปีใหม่นี้ผมมีเชค 2 ใบที่ต้องเก็บ ใบหนึ่งอยู่กรุงเทพฯ  ใบหนึ่งอยู่อุบลฯ ถ้ารวมกันได้ ก็เป็นเงินหลายตังค์อยู่-*-
สัญญาได้เลย พร้อมต้องไปตะลอนๆ เก็บมาให้ครบ จะว่าไปแล้วเรื่องหาเงินออนไลน์เนี่ย ผมไม่รีบเท่าไหร่นะ
ช่วงที่เวปไม่มีผลตอบแทน .. ผมว่าจะรับจ้างแม่ ปลอกมะขามส่งโรงงานไปพลางๆ ก่อน

การเดินทางกลับอุบลฯ ผมยังไม่เริ่มเลย ..
หลายคนก็ถามว่าแล้วตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน .. ผมอยู่ใกล้ใจคุณไงละ …