ผมเองขังใจตัวเองมานาน แล้ววันหนึ่ง เรื่องทุกสิ่งติดอยู่ในใจมาแสนนาน ก็หายไปจนหมด
แม้จะยังมีตะกอนหัวใจเล็กๆ ติดอยู่ ในก็คงไม่แปลกอะไร
ขอบคุณช่วงเวลาดีๆ ที่เราเคยมี ในวันหนึ่งนั้น เราจะกลับมา.. เป็นคนเดิม…
เราไม่ใช่แค่คนรู้จัก เราเป็นเพื่อนกันต่างหาก ..
บางทีเรื่องบางเรื่องมันก็ง่ายนิดเดียว แค่เราพูดมันออกมา
จอห์นใช้ช่วงเวลาสั้นๆ ไปพบพี่ชาย เต๋ามันสึกมาแล้วนะ และก็เล่นหมากฮอส
ผมนี่เข้าขั้นเซียน หมากฮอสเลยแหละ…
เต๋ามันยังมีรอยยิ้ม สำหรับผม เสมอ …
ผมเองได้แต่ถามตัวเอง ว่า วันนี้ผมเองมีรอยยิ้มที่จริงใจ ให้ใครบ้างหรือยัง
ใช่ครับ คุณ คนแรกที่จะได้เห็นมัน เพราะว่าตอนนี้ผมเองกำลัง ยิ้มอยู่
นี่คือรอยยิ้ม ของ คนอุบลฯ คนหนึ่ง …
สัญญาว่าต่อไปผมจะยิ้มเยอะ … และจริงจั๊ย จริง ใจ .. 🙂
Comments are closed.