พร่ำไปแล้ว เหมือนหนังจีน เรื่องหนึ่งที่หนุ่มน้อยคนหนึ่ง ไปหลงรักลูกสาวเจ้าสำนัก รอวันก็แต่เจ้าสำนักรู้เข้า
หนุ่มน้อยคนนั้น ต้องใจ ฝึกวิชา ถ้าเป็นแมงดา ก็เข้าขั้นแมงดา ปีกแข็ง (คำมันพาไป)
ในวันนี้ มันผ่านวันวาน ของเด็กน้อยที่หมกมุ่น เขียน บล็อกเพียงอย่างเดียว
แต่ตอนนี้เขี้ยวเล็บมากขึ้น เดียวมาเล่าให้ฟังว่าใด้อะไรจาก เจ้า สำนัก Google บ้าง 🙂
Comments are closed.