สามสี่วันมานี้ ยังสาละวนกับการทำบ้าน เหมือนเดิม ยิ่งทำยิ่งเหนื่อย เหมือนมันไม่เสร็จสักที
ตอนนี้เรากำลังทำห้องครัวให้แม่ และปูกระเบื้อง อื่นๆ จิปาถะ ไม่เคยเสร็จสักที
ตอนนี้เราเหมือนวิ่งมา วิ่งแล้วก็หยุด แล้วก็วิ่งอย่างนี้ตลอดเลย..
จะไหวไม่ไหวก็คงต้องลองดู ชีวิตนี้ก็ทำได้แค่นี้แหละ.. เงินเก็บน้อยลง น้อยลง…
พี่ชายอังเปาออกแล้ว หายหัวไปเลยนะเมิง… ทำไมเราต้องรับผิดชอบคนเดียวด้วย
ดูเรื่องที่ว่าจะมาปักหลักอยู่บ้านที่เราสร้างนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
อีกครั้งและอีกครั้ง…
เกิดเป็นลูกชายคนเล็ก ไม่ x ก็บ้า พึ่งรู้ว่าตัวเองแก่ก็ตอนต้องรับผิดชอบอะไรเนี่ยหละ
ก่อนจบโพสนี้ก็ต้อง ขอขอบคุณ Amazon.com และผู้ซื้อ เป็นอย่างสูงที่ให้โอกาสผู้ชายป้ายแดง
จะว่าไปแล้วเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง มีบ้านขนาดนี้ก็ถือว่าหรูแล้ว.. ชิมิ
Comments are closed.