หลายครั้งที่ผมมักจะกล่าวถึงที่บ้าน เพราะผมรู้สึกว่าผูกพันมาก
ผมไม่อายที่จะบอกว่ามาจากอุบลฯ เพราะผมภูมิใจ ผมเป็น OTOP ของหมู่บ้าน
จอห์น เรดเตอร์ โนนศาลา
- ผมเป็นคนแรกที่จบ ป.ตรี
- ผมเป็นคนแรกที่มีโน็ตบุค
- ผมเป็นคนแรกที่มี iPhone ของ อ.โพธิ์ไทร
- ผมเป็นคนแรกที่มีรถเก๋ง
- ผมเป็นคนแรกที่สอนเด็กจุฬา
- ผมเป็นคนแรกที่ สอน ป.โท
- ผมเป็นคนแรกที่ทำรายได้สูงสุดในหมู่บ้าน ด้วยการนอนกลางวัน
- ผมเป็นคนแรกที่ทำให้คุณรู้จักบ้านโนนศาลา บางคนออกเสียงโน่นศาลา
- ผมเป็นคนแรกที่ขาย CD แผ่นละหมื่น แพงกว่าของน้องแนทอีก
- และผมเป็นคนแรกที่เป็นตำนาน….
ด้วยหน้าตาที่หล่อแบบเอื้ออาทรอย่างผม ก็พอกลมกลืนไปกับคนในเมืองเขาได้
จอห์น กลัวพ่อมากตอนเด็กๆ พ่อไม่ค่อยพูด พ่อตี แต่พ่อไม่บังคับ
และตอนนี้เราเป็นเพื่อนกัน มีอะไรคุยกันช่วยเหลือกัน ผมมีเงินพอที่จะจุนเจือครอบครัว
ผมซื้อรถจอดทิ้งไว้บ้านให้พ่อใช้ เอาไว้ให้แกขับไปตามงานแต่งแถวบ้าน
พ่อบอกว่า จำได้ใหมพ่อเคย ขายไก่ 3 ตัว ให้เงินไปเรียนหนังสือในตัวเมือง..
อ้าวเหรอพ่อ ผมจำไม่ใด้ เพียงแต่แค่มาเอาเงิน…
นี่เป็นเหตุผลให้ทุกวันนี้ผมหาเงินอย่างหมาบ้า … เพราะเรื่องไก่้สามตัวนี้เอง
เอาเป็นว่าผมเลี้ยงปลาดุกคืนพ่อ 2 พันตัวแล้วกัน
บินกลับอุบลฯ พรุ่งนี้ครับ สุขสันต์วันลอยกระทง…
คนมีคู่ไม่รู้หรอก… ฮือๆๆๆ