ฉันบอกน้าว่า ฉันไม่เมา… น้าบอกว่าฉันเมา แต่ฉันไม่เมาจริงๆ
น้าคนนี้เห็นฉันมาตั้งแต่เด็ก น้าก็เมา.. แต่น้าบอกว่ารอบคอบกว่าฉัน…
คนเมาที่ไหนจะรอบคอบ….
ฉันขับรถมาเรื่อยๆ เส้นกลางถนน มีสองเส้น…..
ฉันขับรถมาเรื่อยๆ เส้นกลางถนน มีสองเส้น….. เพราะตาลาย และคงขับไม่ถึงบ้าน
ฉันบอกน้าว่า มาขับหน่อยได้ไหม ฉันขับไม่ไหวแล้ว….
กูม่ายเมา …
สุดท้ายฉันก็เป็นเด็กของน้าเช่นเคย….
นั่งไปถึงบ้าน แล้วน้าที่เมาก็ขับด้วยความรอบคอบจนถึงบ้าน…
ฉันสามสิบแล้ว ก็ยังเป็นเด็กสำหรับน้าเสมอ…. และที่สำคัญ เออน้า ฉันเมาจริงๆแหละ….
ไม่งั้นคงขับมาถึงเหมือนน้าแล้ว…
แต่ฉันก็ยังยืนยันนะว่าฉันไม่เมา แต่เส้น เดียวกลายเป็นสองเส้นได้ยังไงก็ไม่รู้
ถ้าไม่มีน้าฉันคงแย่แล้วป่านนี้
ฉันเองก็ลืมถามน้าว่า เห็นเส้นสีเหลืองบนถนนมีสองเส้นเหมือนฉันไหม….
ฉันกลับมาถามน้าในวันที่ฉันไม่เมา..
Comments are closed.